Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III RC 114/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Kępnie z 2017-04-28

Sygn. akt III RC 114/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Kępnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący - SSR Anna Sobolewska-Talaga

Protokolant - Kamila Wąsik

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2017 roku na rozprawie w Kępnie

sprawy z powództwa małol. O. i Z. M.

działających przez matkę K. M.

przeciwko S. M.

o podwyższenie alimentów

1.  podwyższa począwszy od dnia 15 grudnia 2016 roku alimenty zasądzone od S. M. na rzecz małoletnich córek: O. M. i Z. M. wyrokiem Sądu Okręgowego w (...) z dnia 4 listopada 2015 roku w sprawie o sygn. Akt I C 309/15 z kwot po 400,00 złotych miesięcznie do kwot po 500,00 (słownie: pięćset złotych miesięcznie) na każdą z nich, łącznie kwotę 1.000,00 (słownie: jeden tysiąc złotych miesięcznie), przy czym alimenty płatne są z góry w terminie do dnia 20-go każdego miesiąca do rąk matki małoletnich K. M. wraz z odsetkami ustawowymi za uchybienie terminu płatności którejkolwiek z rat;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Kępnie kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia złotych) złotych tytułem kosztów sądowych, od których zwolniona była strona powodowa, nie obciąża matki małoletnich powódek kosztami sądowymi od oddalonej części powództwa, w pozostałym zakresie kosztami procesu obciąża strony w zakresie przez nie poniesionym;

4.  wyrokowi nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Anna Sobolewska-Talaga

Sygn. akt III RC 114/16

UZASADNIENIE

Matka małoletnich powódek O. i Z. M.K. M.działając przez pełnomocnika wniosła pozew przeciwko S. M. o podwyższenie alimentów ustalonych na rzecz małoletnich wyrokiem Sądu Okręgowego w (...) z dnia 4 listopada 2015 roku w sprawie o sygn. akt I C 309/15 - z kwot po 400 złotych do kwot po 600 złotych miesięcznie na rzecz każdej z nich.

W uzasadnieniu żądania twierdziła, że zasądzona kwota nie wystarcza na pokrycie potrzeb małoletnich. Matka małoletnich oraz pozwany po rozwodzie mieszkają osobno, dzieci mieszkają wraz z matką w K., w należącym do niej mieszkaniu na Os. (...). O. ma 7 lat i uczęszcza do II klasy Szkoły (...). Z. ma obecnie ukończone 4 lata i chodzi do Przedszkola (...). Matka małoletnich powódek nie pracuje, jest zarejestrowana jako osoba bezrobotna w Powiatowym Urzędzie Pracy w K., bez prawa do zasiłku, sprawuje opiekę nad dziećmi.

Pozwany w sprawie rozwodowej zapewnił, iż poza alimentami płacił będzie jeszcze połowę pozostałych wydatków na dzieci. Z tego zapewnienia jednak nie wywiązuje się, płaci alimenty po 400 złotych na każdą z córek jednak dodatkowe zakupy i pomoc jest sporadyczna. Pozwany mieszka wraz rodzicami i rodzeństwem. Pracował w delegacji poza granicami kraju – we F., żyje na wysokim poziomie (k. 2-3).

Pozwany S. M. działając przez pełnomocnika będącego adwokatem nie zgodził się z żądaniem K. M. i wniósł o oddalenie powództwa podnosząc, że była żona może iść do pracy. Nadto wskazywał, że w ostatnim okresie czasu często zabiera córki do siebie i wówczas je utrzymuje.

Jednocześnie pełnomocnik powoda wniósł o odroczenie terminu pierwszej wyznaczonej rozprawy w sprawie (w dniu 28 lutego 2017 roku) i usprawiedliwienie nieobecności pozwanego z uwagi na nagłą chorobę S. M..

(k. 35-36)

W dalszym toku postępowania strony podtrzymywały swoje stanowiska w sprawie - matka małoletnich powodów wskazywała, że przy ugodowym załatwieniu sporu zgodziłaby się na ustalenie alimentów w kwotach po 550 złotych miesięcznie na każde dziecko, pozwany konsekwentnie wnosił o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Okręgowego w (...) z dnia 4 listopada 2015 roku w sprawie o sygn. akt I C 309/15 S. M. został zobowiązany do płacenia na rzecz małoletnich córek: O. i Z. M. – alimentów w kwotach po 400 złotych miesięcznie na rzecz każdej z nich – łącznie kwotę 800 złotych miesięcznie.

W toku sprawy rozwodowej S. M. deklarował chęć płacenia alimentów na rzecz córek w wysokości po 400 złotych miesięcznie, nadto deklarował pokrywanie ½ wydatków dodatkowych w przypadku uzasadnionych potrzeb dzieci. Wskazywał też, że opłaca wszystkie rachunki za dom w którym mieszkają jego dzieci i spłaca zadłużenia.

Pozwany podawał też, że jest zatrudniony w polskiej firmie, która świadczy usługi za granicą, więc tam pracuje. Jak podawał z tego tytułu zarabia ok. 2000 złotych miesięcznie.

/dowód: pozew o rozwód, zaświadczenie o zatrudnieniu i dochodach S. M., zestawienie dochodów S. M. w firmie (...), protokóły rozprawy i wyrok w aktach sprawy Sądu Okręgowego w(...) o sygn. III R.C. 114/16 k. 2-3, k. 7, k. 75-80, k. 84, k. 93-94 i k. 95/

Małoletnia O. M. ma 8 lat. Uczęszcza do II klasy Szkoły (...).

Małoletnia Z. M. ma 4 lata i chodzi do Przedszkola (...).

O. i Z. mieszkają z matka w mieszkaniu należącym do K. M. na Osiedlu (...).

Miesięczny koszt utrzymania małoletnich ich matka określiła na kwotę ok. 1300 złotych miesięcznie na każdą z nich. Na te koszty składają się: koszt wyżywienia - ok. 1000-1200 złotych na obie córki, koszt zakupu środków czystości ok. 200 złotych miesięcznie, koszt doładowania telefonu starszej córki 30 złotych miesięcznie, koszt Internetu z którego korzystają dzieci ok. 70 złotych miesięcznie, koszty czynszu w spółdzielni mieszkaniowej ok. 300 złotych miesięcznie, do tego dochodzi koszt opłat za media –łącznie ok. 800 złotych miesięcznie, koszt zakupu książek dla starszej córki, wycieczek, dodatkowych opłat i wydatków związanych z uczęszczaniem małoletnich do szkoły i do przedszkola.

Małoletnia O. w ostatnim okresie czasu choruje, zapada na infekcje górnych dróg oddechowych. Na jej leczenie K. M. w ostatnim czasie wydała kwotę ok. 300 złotych. W najbliższym czasie O. będzie potrzebowała leczenia ortodontycznego.

Małoletnia Z. w czasie pobytu u ojca doznała urazu (złamania) ręki. W związku z tym matka małoletniej poniosła koszty wizyt kontrolnych – w tym paliwa celem dojazdu do chirurga do O..

Koszt zakupu lekarstw ich matka oszacowała na kwotę ok. 300 złotych miesięcznie.

Małoletnie nie mają majątku.

Matka małoletnich K. M. ma 33 lata. Z zawodu jest fryzjerką. Nie pracuje, jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w K. jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. Sprawuje opiekę nad małoletnimi O. i Z. M.. Utrzymuje siebie i dzieci z alimentów w wysokości 800 złotych miesięcznie, zasiłku rodzinnego w wysokości 219 złotych miesięcznie oraz świadczeń rodzinnych 500+. Miesięcznie suponuje budżetem w wysokości około 2000 złotych miesięcznie.

K. M. korzysta z pomocy opieki społecznej. Uzyskuje dofinansowanie w dopłacie do czynszu za mieszkanie w wysokości 200 złotych miesięcznie. Małoletnie otrzymują też okresowo pomoc w zakresie nieodpłatnych posiłków w szkole i przedszkolu. Matka małoletnich korzysta też z okresowych zasiłków celowych oraz z banku żywności Caritas. W związku z trudną sytuacją finansową miała zaległości w opłacaniu czynszu za mieszkanie, w którym mieszka wraz z małoletnimi córkami. Okresowo – w szczególności w spłacie zaległości czynszowych - pomaga jej matka M. Z., która mieszka w N..

K. M. choruje na nerwicę depresyjno-lekową. Przyjmuje w związku z tym leki. Ich koszt wynosi 70-150 złotych miesięcznie.

/dowód: zaświadczenia –opinie dot. małoletnich ze Szkoły (...) oraz z Przedszkola (...) k. 7, zaświadczenie z Powiatowego Urzędu Pracy dot. K. M. k. 9, Decyzja z (...) w K. dot. przyznania świadczeń w zakresie dożywiania małoletnich O. i Z. M. k. 10, historia choroby z poradni chirurgicznej oraz karta informacyjna leczenia szpitalnego małoletniej Z. M. k. 11-13, faktury , paragony dot. zakupu żywności, odzieży, butów dla dzieci k. 13v, 14 -15, k. 20 -22 i k. 22v, karta rozrachunkowa dot. opłat za czynsz K. M. k. 16 oraz wezwanie do zapłaty k. 23, faktury za leki k. 17-19, paragon za leczenie stomatologiczne małoletniej O. k. 52, faktura za łyżworolki k. 54, faktura za leczenie stomatologiczne k. 73, paragon za paliwo k. 74, zaświadczenie lekarza stomatologa dot. O. M. k. 76, zaświadczenie z (...) w K. o zasiłkach przyznanych na rzecz powódek k. 67, przesłuchanie K. M. k. 56-58, nagranie przesłuchania czas: 00:04:43 – 00:34:10, i k. 83-84 , nagranie przesłuchania czas: 01:02:44 - 01:24:52, zeznania świadka M. Z. k. 60-61, nagranie przesłuchania czas: 01:10:46-01:27:28, zeznania świadka P. P. k. 61-62, nagranie przesłuchania czas: 01:33:38 – 01:40:16/

Pozwany S. M. ma 31 lat. Obecnie mieszka w (...), w domu jednorodzinnym należącym do jego rodziców. Do 17 marca bieżącego roku mieszkał wraz z konkubiną w miejscowości (...) Pozwany – jak oświadczył – przekazuje dobrowolnie swojej matce na pokrycie kosztów utrzymania kwotę 400 – 500 złotych miesięcznie.

Pozwany pracuje obecnie w firmie (...) z siedzibą w O. jako operator maszyn. Otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie w kwocie ok. 1500 złotych miesięcznie netto. Wcześniej pracował w delegacji – we Francji i z tego tytułu uzyskiwał wynagrodzenie w wysokości około 2000 złotych netto miesięcznie plus diety w wysokości 50 Euro dziennie.

Bezpośrednio po rozwodzie S. M. finansował dodatkowe zakupy dla córek: dla młodszej zakupił rower i ubranka, starszej córce matka pozwanego zakupiła wyprawkę do I klasy. Pozwany okresowo także regulował w 2015 roku i na początku 2016 roku opłaty za przedszkole, opłacał zajęcia tańca dla córki, zakupił rower dla młodszej córki. Od połowy 2016 roku zaprzestał współfinansowania dodatkowych wydatków związanych z potrzebami małoletnich O. i Z. M.. K. M. otrzymywała od pozwanego tylko 800 złotych tytułem alimentów.

W styczniu 2017 roku pozwany S. M. zakupił dla siebie samochód osobowy marki C. (...) za kwotę – jak oświadczył – 700 Euro, po naprawie ok. 6000 złotych.

Pozwany regularnie – ostatnio często spotyka się z córkami. Zabiera je na basen, do bajkolandu, na wyjazdy wakacyjne.

S. M., jest z zawodu lakiernikiem samochodowycm. Choruje na żółtaczkę typu B, innych dolegliwości nie ma. Poza małoletnimi powódkami nie ma nikogo na utrzymaniu.

/dowód: zeznania pozwanego S. M. k. 58-59, nagranie przesłuchania czas: 00:34:54 – 01:02:34 i k. 85-86, nagranie przesłuchania czas: )1:26:34 – 01:51:11, umowa o pracę z 31 stycznia 2017 roku k. 43, zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. M. w firmie (...) k. 42, zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach S. M. w firmie (...) k. 68, zeznanie podatkowe S. M. za 2016 rok k. 49-51, potwierdzenie dokonania opłat za przedszkole k. 70-71 akt, rachunek za wyprawkę k. 72 zeznania świadka A. M. k. 80-82, nagranie przesłuchania czas: 00:08:12 – 00:40:37/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o niebudzące wątpliwości dokumenty, których zasadniczo strony nie kwestionowały i które znajdują odzwierciedlenie w zeznaniach stron oraz zeznaniach świadków: M. Z., P. P. i A. M.. Świadkowie M. Z. i P. P. jednoznacznie wskazywali, że małoletnie powódki znajdują się pod bezpośrednią opieką ich matki, która zabezpiecza ich potrzeby w prawidłowy sposób. Jednocześnie świadkowie wskazywali na trudną sytuację finansową K. M. (w szczególności po rozwodzie), niewystarczającą ilość środków finansowych dla zapewnienia córkom normalnego poziomu życia, pokrycia wydatków związanych ze szkołą i przedszkolem córek, natko świadkowie wskazywali na niemożność podjęcia zatrudnienia przez K. M. w związku ze sprawowaniem opieki nad córkami, koniecznością zaprowadzania i odbierania ich po zajęciach etc.

Zeznania świadka A. M. – pomimo zauważalnego konfliktu pomiędzy świadkiem, a matką małoletnich powódek – potraktowano co do zasady jako wiarygodne. Świadek ten z jednej strony podnosiła, że matka małoletnich jest osobą niegospodarną i unikającą podjęcia zatrudnienia, a pozwany jest w trudnej sytuacji finansowej i nie ma możliwości płacenia alimentów w zwiększonym zakresie na córki – z drugiej strony wskazała, że S. M. w ostatnim okresie czasu zakupił samochód, dokonał remontu pokoju, w którym zamieszkał po rozstaniu z konkubiną. Jednocześnie świadek wskazywała, że pozwany krótko po rozwodzie regulował opłaty za przedszkole córki, pokrywał dodatkowe koszty utrzymania dziewczynek, natomiast co najmniej od połowy 2016 roku zaprzestał współfinansowania potrzeb córek w dodatkowym zakresie i przesyłał tylko ustalone alimenty na rzecz córek.

Z okoliczności sprawy nie wynika, by pozwany znalazł się w trudnej sytuacji zdrowotnej czy bytowej z przyczyn od niego niezależnych. Pozwany był reprezentowany w sprawie przez profesjonalnego pełnomocnika.

Biorąc pod uwagę te okoliczności - Sąd ustalając wysokość alimentów kierował się potrzebami małoletnich w oparciu o wyliczenia wskazane przez K. M. i możliwościami zarobkowymi pozwanego, przy uwzględnieniu faktu, że pozwany- w szczególności w ostatnim okresie czasu - aktywnie uczestniczy w życiu małoletnich O. i Z. M..

Sąd zważył, co następuje:

Jak wynika z treści art. 133 § 1 k.r.o. rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych wobec dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres tego obowiązku wyznacza z jednej strony poziom usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej zaś majątkowe i zarobkowe możliwości zobowiązanego do alimentacji, przy czym wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka może polegać także, w całości lub części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie (art. 135 § 1 i 2 k.r.o.)

W myśl art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Przez zmianę stosunków rozumie się zwiększenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, wskutek czego zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zwiększenie albo zmniejszenie wysokości świadczeń alimentacyjnych.

W niniejszej sprawie, co wynika z ustalonego wyżej stanu faktycznego, brak jest podstaw do stwierdzenia, że sytuacja majątkowa i możliwości zarobkowe pozwanego S. M. uległy pogorszeniu ( z przyczyn niezależnych od niego). Wskazać trzeba, że wraz wiekiem wzrosły usprawiedliwione potrzeby małoletnich O. i Z. M.. Obowiązek alimentacyjny pozwanego względem małoletnich ustalony został dwa lata temu. Nadto pozwany w trackie postępowania rozwodowego zadeklarował i zobowiązał się do współfinansowania dodatkowych kosztów związanych z potrzebami małoletnich. Przez kilka miesięcy po rozwodzie pokrywał koszty związane m.in. z uczęszczaniem małoletniej Z. do przedszkola, okazjonalnie zakupił córkom ubrania, rowerki. Od połowy 2016 roku zaprzestał jednak partycypowania w tych kosztach i przesyłał K. M. jedynie kwotę 800 złotych tytułem alimentów na rzecz córek. Pozwany nie poczuwał się do zwiększenia środków na utrzymanie córek czy też sfinansowania np. kosztów dojazdu w sytuacji, gdy małoletnia Z. M. będąc u ojca złamała rękę.

Na koszty związane z ich usprawiedliwionymi potrzebami składają się koszty związane z leczeniem dzieci (w tym stomatologicznym i ortodontycznym) oraz wydatki związane z zakupem żywności, artykułów chemicznych, i kosmetycznych ale i zakup niezbędnej odzieży i dodatkowych opłat związanych pobytem w placówkach opiekuńczych. Małoletnie nie mają majątku. Ich potrzeby zaspokaja matka.

Z okoliczności sprawy nie wynika, by pozwany S. M. chorował na coś poważnego, pracował i pracuje (także poza granicami kraju), a z doświadczenia życiowego wynika, że poza granicami kraju ma możliwość uzyskiwania większych dochodów niż w Polsce. Zwrócić też trzeba uwagę na fakt, że niemal powszechną praktyką ze strony pracodawców w Polsce jest znaczące zaniżanie oficjalnych wynagrodzeń wypłacanych zatrudnionym pracownikom. Należy też zauważyć, że K. i okolice to tzw. „zagłębie meblarskie”, gdzie poszukuje się pracowników i jednocześnie oferuje się wynagrodzenia znacznie wyższe niż najniższe. Pozwany zatem przy dochowaniu staranności i dbaniu o własne interesy ma możliwość uzyskiwania większego wynagrodzenia niż prezentowane w toku niniejszego procesu. Tym bardziej, że nie na co dzień obowiązku sprawowania osobistej opieki nad dziećmi.

Sąd nie uznał za wiarygodne twierdzeń pozwanego, że jego sytuacja życiowa i materialna nie pozwala mu na płacenie alimentów w większym zakresie. Z drugiej strony żądanie przez pozwanego od matki małoletnich podjęcia zatrudnienia i jednocześnie sprawowania stałej opieki nad córkami, zabezpieczenia ich wszystkich potrzeb zdrowotnych, szkolnych etc. w sytuacji, gdy nie ma ona zapewnionego wsparcia w zakresie np. regularnego przygotowania dzieci do szkoły i przedszkola, zaprowadzania i odbierania córek z placówek - jest wyrazem nie zrozumienia tego, że opieka nad dziećmi jest pracą, która wymaga zaangażowania i która powinna być doceniania i szanowania szczególnie przez drugiego rodzica, który zdecydował się żyć w rozłączeniu ze swoimi dziećmi…

Obowiązkiem pozwanego jest troska o wychowanie i utrzymanie jego dzieci.

Z drugiej strony został uwzględniony fakt, że pozwany S. M. – szczególnie w ostatnim okresie czasu - uczestniczy w wychowaniu małoletnich powódek, regularnie je do siebie zabiera i interesuje się ich potrzebami.

Za stosowny udział pozwanego w ponoszeniu kosztów utrzymania małoletnich O. i Z. M. - Sąd uznał kwoty po 500 złotych miesięcznie (obowiązek alimentacyjny został zwiększony o kwoty po 100 złotych miesięcznie) od dnia wytoczenia powództwa mając na względzie rodzaj źródeł utrzymania matki powódek i pozwanego, ich stan majątkowy, wiek powódek, a także fakt, że pozwany nie ma innych osób na utrzymaniu.

Sąd nie uwzględnił w całości roszczenia matki małoletnich powodów uznając, że jest ono zbyt wygórowane oraz mając na względzie fakt, że pozwany S. M. obecnie regularnie zabiera córki na dłuższe okresy czasu i wówczas finansuje ich potrzeby.

O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z art. 100 k.p.c. zdanie drugie i art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 623).

W oparciu o powołane wyżej przepisy obciążono pozwanego obowiązkiem poniesienia na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Kępnie kosztów sądowych (opłaty sądowej w kwocie 120 złotych) od uiszczenia których zwolniona była strona powodowa z mocy prawa. Opłata sądowa została obliczona przy uwzględnieniu wartości przedmiotu sporu od uwzględnionej części powództwa (200 zł X 12 = 2.400 x 5% = 120). Koszty pozasądowe zostały wzajemnie zniesione.

Zasądzonym alimentom na rzecz małoletnich powodów - Sąd nadał rygor natychmiastowej wykonalności w oparciu o przepis art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

Anna Sobolewska-Talaga

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Joannna Niklewicz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kępnie
Osoba, która wytworzyła informację:  SSR Anna Sobolewska-Talaga
Data wytworzenia informacji: